arcam

Een plek met een rijke geschiedenis

Aan de Wibautstraat, op de plek waar tot 1939 het Weesperpoortstation staat, verrijst in 1958 het Belastingkantoor van architect Friedhoff. Het is op dat moment het hoogste kantoorgebouw van Amsterdam. Het dan vigerende stedenbouwkundig plan staat aan de entree van de verbrede Wibautstraat een tweetal hoge gebouwen toe die als poort naar de stad gaan fungeren. De traditionele architectonische vormgeving is kenmerkend voor naoorlogse overheidsgebouwen. In 2007 krijgt het Kohnstammhuis de status van rijksmonument.

Het belang van een bakstenen uitstraling
Aanvankelijk was de ontworpen hoogte van het gebouw meer dan toereikend voor het programma van eisen, maar bij oplevering was het gebouw alweer te klein. Friedhoff ontwerpt een schijfvormig gebouw van tien verdiepingen, met publieke functies op de begane grond en de eerste verdieping. Omdat het gebouw 22 meter diep is, voorziet de architect het van een hoge hal waarin het daglicht goed kan doordringen. Friedhoff kiest dus niet voor een glazen vliesgevel, die op dat moment met name voor grote kantoorgebouwen in de mode begint te raken. Hij is van mening dat een vliesgevel zijn betekenis verliest in een levendig stadsbeeld, terwijl baksteen daarentegen het belang van een gebouw kan benadrukken. De gevel bestaat uit metselwerk afgewisseld met horizontale betonbanden. Bijzonder zijn de betonnen lijsten rondom de houten kozijnen. Het interieur is opgesierd met glas-in-loodramen en non-figuratieve decoraties.

De tand des tijds
In 1970 is het toenmalige kantoor uitgebreid met een zakelijk vormgegeven dwarsvleugel van zeven lagen, naar ontwerp van Bolten en rijksbouwmeester Jo Vegter. Anno 2020 staat deze vleugel bekend als het Theo Thijssenhuis. In 1997 is het gebouw gerenoveerd en geschikt gemaakt voor de vestiging van de opleidingen van de Universiteit en Hogeschool van Amsterdam. Vanaf dan gaat het gebouw door onder de naam Philip Kohnstammhuis. De ingang van het gebouw is bij deze renovatie verplaatst van de Wibautstraat naar de achterkant. In 2011 is het gebouw nogmaals gerenoveerd en gemoderniseerd om te voldoen aan de eisen van de huidige tijd. Bij deze renovatie staan  thema’s als onderwijs, ontmoeting, kennis, buurt, bedrijfsleven, cultuur en ontspanning hoog in het vaandel.

Lieke Haan