Bruggen Borneo-Sporenburg
West 8, 2001
Het voormalig Oostelijk Havengebied van Amsterdam is een ware trekpleister voor architectuurtoeristen. De relatie tussen het water en de compacte bebouwing, met referenties aan het havenverleden, blijft voor velen onverminderd interessant.
Borneo-Sporenburg
Het architectenbureau West 8 ontwerpt het stedenbouwkundig plan voor de schiereilanden Borneo en Sporenburg. Na het in onbruik raken van het Oostelijk Havengebied worden de eilanden begin eenentwintigste eeuw ontwikkeld tot woongebied. West 8 geeft dit vorm door middel van een nieuwe interpretatie van de oude Amsterdamse grachten. Met een nieuw soort stedelijk milieu, laagbouw met een hoge dichtheid, wilt het bureau een hedendaagse woonvorm rondom het water creëren. Door te werken met een basis type kan er veel aandacht besteed worden aan de architectonische variatie. De stedenbouwkundigen zien het water als belangrijkste kwaliteit van dit gebied en richten de openbare ruimte op het gebruik hiervan in.
Eyecatchers
Om de gebieden met elkaar te verbinden ontwerpt het bureau in 2001 drie bruggen. Twee over het 93 meter brede Spoorwegbassin (tussen de Panamakade en Stuurmankade) en een kleinere over de 25 meter brede binnenhaven van het Borneo-eiland (tussen de Scheepstimmermanstraat en de Stokerkade). De twee grote bruggen zijn door hun bijzondere uiterlijk en rode afwerking echte eyecatchers.
Felrood
De twee lange bruggen lijken wat vormgeving betreft op elkaar. Beide hebben een sculpturaal karakter en zijn te herkennen aan hun felrode staalskelet. Over de westelijke brug is fiets- en voetverkeer mogelijk, terwijl de oostelijke brug alleen geschikt is voor voetgangers. De oostelijke brug heeft het opvallendste uiterlijk. De brug kronkelt metershoog de lucht in als een slang. De brug wordt daarom de Pythonbrug genoemd. Door zijn hoogte biedt de brug de pleziervaart toegang tot de haven. Beide bruggen zijn voorzien van gebogen lichtmasten met aluminium armaturen in de vorm van gestrekte meeuwenkoppen. De twee rode bruggen hebben in 2002 de Footbridge Award gewonnen.
Klassiek
De derde en kleinste brug heeft een klassieker en minder opvallend uiterlijk. Dit is een voetgangersbrug met een boogvorm. Het stalenframe is afgewerkt met betontegels en houten leuningen. Door zijn stalen frame en hekwerk heeft het een luchtige uitstraling.
Tekst: Fieke de Groot