NEMO

Renzo Piano, 1997

Bouwen op een tunnel

Het Nemo Science Center is gebouwd in het hart van het Oosterdok, als onderdeel van de ontwikkeling van de Zuidelijke IJ-oevers. Het gebouw is deels gesitueerd op de kop van de IJ-tunnel. De vorm van het gebouw is in verschillende opzichten door de locatie geïnspireerd en is vanaf meerdere richtingen al van verre zichtbaar. Het ontwerp is tot stand gekomen binnen de mogelijkheden die de pier van de tunnel biedt. Architect Renzo Piano heeft een theatrale contravorm gecreëerd. Daar waar het verkeer de tunnel induikt is een stijgend dak gemaakt dat fungeert als een stedelijk plein met uitzicht over de stad en het IJ. Op deze manier is de ingang van de IJ-tunnel gespiegeld ten opzichte van de grond in de vorm van het gebouw. Veel mensen omschrijven de vorm van het museum als een groot schip, een verwijzing naar de functie en omgeving van het voormalige havengebied.

Een herkenbaar kleurtje
Ook in het interieur is een stijgende lijn aanwezig. Open, weidse trappen die in elkaars verlengde liggen leiden de bezoekers van vloer naar vloer tot in het hoogste punt van het gebouw. Via deze trappen wordt het dak van Nemo bereikt waar de bezoeker kan genieten van een panoramisch uitzicht over de stad. Het dak is niet alleen van binnenuit te bereiken, maar is trapsgewijs aangelegd en ook vanaf het straatniveau aan de kade te betreden. Door zijn vorm en positie is het gebouw een herkenningspunt in de stad. Het gebogen volume van het gebouw is bekleed met geoxideerde koperplaten die met hun groene kleur in grote mate het exterieur én herkenbaarheid van het gebouw bepalen. De gevel op de begane grond is bijna geheel bekleed met glas waardoor het koperen volume hierboven lijkt af te steken tegen een denkbeeldige waterlijn. Om een verbinding met de historische stad te maken zijn de muren aan de stadskant bekleed met rode baksteen.

Tekst: Lieke Haan

Website by HOAX Amsterdam