Appartementenpark Erasmus

OD 205 Architectuur, 2004

Verkeersluwe tuin

Door de reorganisatie van de sportvelden aan de Admiralengracht en de Erasmusgracht kon de waterkant worden ontwikkeld als woningbouwlocatie. Juist in deze zone ligt de overgang van negentiende-eeuwse gesloten bouwblokken naar de eerste open verkavelingen van de twintigste eeuw. Een zevental woongebouwen vormt tezamen een halfopen stadsblok dat zich naar het Erasmuspark toe als front manifesteert. Desondanks blijft men vanuit de bestaande bebouwing zicht houden op het groen. De gebouwen zijn ondergronds verbonden met een parkeersouterrain, waarin ook de bergingen zijn opgenomen. Het binnenterrein kan daardoor verkeersluw zijn; het wordt benut als collectieve tuin en voorziet tevens in de behoefte aan openbaar groen.

Menging woningtypen
Als antwoord op sterk uiteenlopende woonwensen en als gevolg van het combineren van koop- en huurwoningen kent het project een reeks van woningtypen. De menging van woningtypen is van belang voor de doorstroming en voor een evenwichtige opbouw van het woningenbestand in dit deel van de stad. Het complex is zodanig ontworpen dat het in aanmerking komt voor het politiekeurmerk en het seniorenlabel.

Het geheel boven het individu
In de architectonische uitwerking voegt het project zich naar zijn context. Het complex werkt uitgesproken stedelijk met een neutraal en sterk ritmisch gevelbeeld. De architectuur van de straatwand gaat boven die van de individuele woning, de architectuur van het gehele stadsblok boven die van het individuele gebouw. Op die manier is ernaar gestreefd om historische referenties en radicale moderniteit te verenigen.

Website by HOAX Amsterdam