Moskee El Mousshine
Gerard Rijnsdorp, 2005
Opvallend moskeegebouw
Op het randje van de stadswijken IJplein en Vogelbuurt in Amsterdam-Noord staat sinds 2005 een opvallend moskeegebouw. Het moskeegebouw op de hoek van de Meeuwenlaan en de Valkenweg ligt aan beide zijden tegen de naastgelegen woonblokken aan. Het opvallende karakter zit dan ook niet in de stedelijke ligging, maar in de felle kleuren, de bijzondere raamvormen en de minaret. De Marokkaanse moskee bestaat op die plek al langer dan het moskeegebouw zelf. Oorspronkelijk staat hier namelijk een woongebouw uit de periode 1910-1920. Dit gebouw is door Gerard Rijnsdorp in 2005 verbouwd tot moskee, waardoor het nu ook van buitenaf herkenbaar is als islamitische gebedsplaats. Rijnsdorp heeft naast deze moskee meerdere Turkse en Marokkaanse moskeeën ontworpen.
De minaret
Een moskee is een islamitische bedeplaats. Aan de vorm van dit bedehuis zijn vrijwel geen voorschriften gebonden. Wel moet de gebedsnis (mihrab) naar mekka gericht zijn en moet er zich nabij de moskee een minaret bevinden. Een minaret is een slanke toren met daarin vaak een wenteltrap. De muezzin kan dan vanaf de toren de gelovigen oproepen tot het gebed. Grotere moskeeën hebben vaak meerdere minaretten. Minaretten kunnen verschillende vormen hebben: vierhoekig, polygonaal, rond en met een sierlijke koepel of peervormig dak. De El Mousshine moskee in Amsterdam-Noord heeft een klein vierhoekige minaret met een koepel. Bovenop de koepel staat een goudkleurig ornament van een wassende maan.
Frisse tegels
De gevel van de moskee is geheel opgevuld met tegels. De basistegels zijn van een verfrissende kleur groen die worden afgewisseld door een patroon van blauwe tegels. De groene kleur verwijst naar het paradijs, de blauwe naar de hemel, reinheid, helderheid en eerlijkheid. In de gevel zitten smalle rechthoekige ramen met een cirkelvormige bovenzijde. In het gebouw zit een gebedsruimte, een wasruimte, een leslokaal en een koffieruimte. De ingang van de moskee is op de hoek, waardoor de gevel op de begane grond daar schuin inspringt en een afdakje creëert boven de toegangsdeur.
Tekst: Anna Peschier