arcam

Klassieke jaren dertig stijl
Met 135 meter is de 36 verdiepingen tellende Rembrandttoren in 1995 het hoogste gebouw van Amsterdam en een opvallende stadsmarkering. De getrapte opbouw en de gevelindeling verwijzen naar de klassieke Amerikaanse wolkenkrabbers uit de jaren dertig. Het is een vierzijdig, symmetrisch gebouw met een verbrede onderbouw.

Opvallende glazen hoekerkers
Vier ondergrondse lagen herbergen een parkeergarage die plaats biedt aan ruim tweehonderdveertig auto’s. Op de getrapte onderbouw van negen verdiepingen volgen twintig verdiepingen met glazen hoekerkers. De hoekerkers gaan op de negenentwintigste verdieping over in vier glazen torens. Deze hoektorens tellen vier verdiepingen en versterken het verticale karakter van het gebouw. De bovenste zeven verdiepingen verspringen op verschillende niveaus.

‘De Nachtwacht’
Op de markante torenspits staat een lichtbaken dat als bijnaam ‘de Nachtwacht’ heeft gekregen. In de spits zijn de ventilatieafvoeren en de kraan voor glazenwasinstallaties verwerkt. De gevels zijn bekleed met gewolkt grijs graniet. Antracietgrijze aluminium lijsten omsluiten de ramen. De hoge entreehal met luifel is op het zuiden georiënteerd, op een centraal plein waaraan ook de Breitnertoren en de Mondriaantoren staan.