arcam

Invloedrijke opdrachtgevers

De locatie van deze, door Hein Salomonson (1910-1994) ontworpen villa, op de hoek van twee kruisende assen, is door de opdrachtgevers Alexander en Jacobine Orlow zelf gekozen. Orlow was directeur van de Turmac Tabacco Company en het echtpaar had duidelijke opvattingen over het te bouwen huis. Het ontwerp behoort inmiddels tot de hoogtepunten in de Nederlandse woonhuisarchitectuur van de jaren zestig en kreeg destijds veel publiciteit. De villa bestaat uit twee woonlagen waarbij het wonen plaatsvindt op de eerste verdieping en de dienstruimten op de begane grond zijn gesitueerd.

Een zwevende doos
De dienstruimten liggen terug ten opzichte van de woonverdieping waardoor deze lijkt te zweven. Het gebouw rust op zuilen en de hoofdopzet doet denken aan Le Corbusier’s Villa Savoye in Frankrijk. Door het gebruik van vouwwanden heeft de woonverdieping een vrij in te delen plattegrond gekregen. In het ontwerp speelt daarnaast de spanning tussen binnen en buiten een belangrijke rol, zo vormt het open maar besloten dakterras een verbindend element met de omgeving en, via een open buitentrap, met de tuin. Het uitzicht over het plein, de lanen en omringend groen in combinatie met het gebruik van veel glas, wordt door de architect ingezet om de relatie tussen het interieur en het exterieur extra te benadrukken. De constructie van het huis bestaat uit een gewapend betonskelet dat de woonverdieping draagt en de gevels zijn opgetrokken uit geglazuurde, witte baksteen. Het huis heeft een plat dak dat op een houten balklaag rust tussen stalen liggers. De houden daklijst accentueert de horizontale begrenzing van het huis. Wanneer we kijken naar de binnenkant van het huis is te zien dat het interieur is afgewerkt in lichte en natuurlijke materialen met onder andere een open haard, ingebouwde kasten en vaste meubelen. Bij een recente verbouwing is de buitentrap, die het terras met de tuin verbond, verwijderd. Ook is een gedeelte van de glaswand dichtgezet.

Tekst: Lieke Haan