Middenin het centrum, tussen de Nieuwmarkt en het Oosterdok, is de voormalige tandwielenfabriek te vinden. Bijna honderd jaar geleden, in 1920, is het complex gebouwd als ledikantenfabriek en tot het midden van de jaren tachtig in gebruik geweest voor het produceren van tandwielen. Na een periode van leegstand is het vorig jaar getransformeerd tot woningencomplex, met twaalf lofts.

Gered van de sloop
Op een rustige plek in het centrum van de stad kwam in 1920 dit fabrieksgebouw, waarin tot en met de jaren tachtig allerlei soorten tandwielen gemaakt werden. Na deze periode kreeg het pand te maken met leegstand en kwamen er plannen voor sloop. Ideeën voor nieuwbouw waren in de maak, maar buurtbewoners kwamen in protest.

Uiteindelijk werd het complex opgekocht in 2013 door Buro Amsterdam. Zij gaven de opdracht aan Ronald Janssen Architecten om woningen te ontwerpen in het complex. In samenwerking met Donald Osborne Architect is het in 2015 getransformeerd.

Industrieel karakter
Er is gepoogd zoveel mogelijk het industriële karakter te bewaren. Het complex bestaat uit bakstenen en heeft een kenmerkend zaagtanddak, ook wel sheddak genaamd. De oude fabriek is verdeeld in twaalf lofts, elk variërend van 133 tot 180 vierkante meter. Ook de lofts hebben een industrieel gevoel: elke woning heeft twee sheddaken en heeft een hoogte oplopend tot zeven meter.

De woningen worden casco+ opgeleverd, wat betekent dat alle noodzakelijke elementen aanwezig zijn, zoals elektra, vloerverwarming en een moderne C.V.-installatie, maar dat de indeling van de ruimtes vrij in te richten is. De woningen staan rug-aan-rug, waardoor elk een eigen voordeur aan de straat heeft.

Stalen schuifhekken zijn geplaatst waar vroeger de grote laad- en losdeuren van de fabriek zaten. Hierachter bevinden zich kleine buitentuintjes. Zo hebben de bewoners middenin de stad toch hun eigen, rustige ruimte. Het introverte karakter van de fabriek is hierdoor bewaard gebleven.